Brecht Dhaene krijgt zondag de kans om zich met de beste Belgische wielrenners te meten. De 25-jarige Oost-Vlaming uit de Amerikaanse formatie Astellas Cycling Team gaat in Wielsbeke met rugnummer 143 van start in zijn eerste nationale kampioenschap bij de profs. Tweeënzeventig uur voor de start van de titelstrijd sprak www.directvelo.be met de ex-renner van VL Technics-Abutriek.

DirectVélo: Wat onthoud je van je Amerikaanse avontuur?
Brecht Dhaene: Het was een heel mooie ervaring. Ik heb wedstrijden kunnen rijden met de sterkste Amerikaanse renners. De wedstrijden waren vaak lastiger dan in België, met veel hellingen en cols. Daardoor ben ik sterker geworden.

Je bent er zelfs in geslaagd een wedstrijd te winnen.
Inderdaad, op 19 april was ik de beste in een koers in North Carolina. Ik won voor heel goede Amerikanen. Zo stond United Health Care, de ploeg van Hendrik Redant, aan de start. Het was lastig, maar het blijft een mooie herinnering.

Een mooie herinnering die in contrast staat met je val in de Tour of Gila?
Dat klopt. Op 30 april kwam ik ten val in de eerste etappe van de Tour of Gila. Daarbij liep ik een sleutelbeenbreuk op. Gelukkig kon ik snel geopereerd worden. Er werd een plaatje geplaatst. Uiteindelijk zat ik maar vijf dagen niet op mijn fiets. Daarna kon ik al de training hervatten. De weerslag bleef dus beperkt.

Wordt er in de VS anders gekoerst?
Ja, het is helemaal anders. Het gemiddelde ligt even hoog, maar het wedstrijdverloop wijkt sterk af. Ze hebben een echte teamgeest. Tijdens de eerste helft wordt de wedstrijd gecontroleerd, maar in de finale gaat het razendsnel. Een dergelijk scenario verwacht ik ook dit weekend op het Belgisch kampioenschap, maar gewoonlijk verlopen de wedstrijden bij ons veel minder gecontroleerd en zijn de wedstrijden dus meer open.

« DE KANS OM ME MET DE GROTEN TE METEN »

Wat verwacht je van het Belgisch kampioenschap?
Het parcours is helemaal vlak en dus wordt het mijn doel om me te tonen. Het zou ideaal zijn, mocht ik in de vroege vlucht kunnen meeglippen. Daarna moet ik dan zo lang mogelijk meegaan. Het is mijn eerste profkampioenschap, de ideale kans dus om me met de groten te meten.

Schrikt de afstand van 250 kilometer je niet af?
Het is zeker een lange wedstrijd, maar van de afstand heb ik niet meteen schrik. In de Verenigde Staten heb ik meerdere wedstrijden van meer dan tweehonderd kilometer afgewerkt en die zijn goed verlopen. Ik denk dat het weer de beslissende factor wordt. Dat kan de wedstrijd heel lastig maken, maar ook gemakkelijk. Als het regent en als er wind staat, wordt het de hel.

Keer je na het BK terug naar de Verenigde Staten?
Nee, wat voorzien is, is dat mijn ploeg, Astellas Cycling Team, naar België komt. We zullen zowel aan profkermiskoersen als aan wedstrijden als de GP Stad Zottegem en de Druivenkoers in Overijse deelnemen.

Reken je op een bijkomend jaar in Amerikaanse loondienst?
Ik heb een contract voor een jaar, maar ik denk dat ik met mijn overwinning en mijn regelmaat op het goede spoor zit. Het zou natuurlijk een droom zijn, mocht ik nog een trapje hoger kunnen klimmen, maar ik ben klaar voor een extra jaar. Het blijft een mooi sportief avontuur.

Als je zou kunnen kiezen tussen een Belgische continentale ploeg en Astellas, waarvoor zou je dan opteren?
Ik zou zonder twijfel voor Astellas kiezen. Het niveau is gelijkaardig, maar de Verenigde Staten zijn interessanter. Bovendien zijn de koersen selectiever, wat beter past bij mijn kwaliteiten.

Foto: alle rechten voorbehouden